Ben tutunamadığım sevda mektuplarımın en virgülsüz mısralarında kaybolmuş iki kelimeyim… Müfredata uymadan, bembeyaz sayfalar doldururum, adını oluşturan harflerle…
Sana adanmış bir ömre, yokluğuna yanmış bir kalbe, ismine yakıştırılmış türkülere yazılmış iki kelimeyim…Hadi gülümse..!
Semtimin bomboş ve dar sokaklarında aklı tecavüze uğramış bir divaneyim… Elimde senden kalan yarım bir öykü, mecnunun korkaklığı ile gezer dururum, yüreğim bir enkaz, bir virane… Sinemi delen gamzelerine, saçıma eyvah düşürdüğün ela gözlerine, bir de sana divaneyim… Hadi gülümse..!
İçimde sakladığım sürgünü görmeyen gözlerinden atlayıp, intihar girişiminde bulunan; şiirine kan bulaşmış bir şairim… Kafiyelere uymadan, mısra mısra seni akıtırım şiirimtrak yıldızlarımdan… Mısralarıma akan yüreğine, gönlümün gam teline dokunan sesine, sus diyen dudaklarına susa(ya)n sessiz bir şairim… Hadi gülümse..!
Ve sarhoşum lanet olsun!... Anason kokulu gecelerimde, mültecileşirken düşüncelerim, aynalara bakmadan, geberirim sensizliğimde… Yalnızlığım köpekleşir… Vefasızlığına içerim, sana içerim… Gözümü kapadığımda gelen mavi hayaline, hayatıma kattığın her şeye, ve sana sarhoşum… Hadi gülümse..!
Güldüğünde ben, ben olurum… Kelimeler kifayetini yitirir, divaneler akla gelir, şiirlerim temizlenir, ayılırım gülümseyişinle… Bir gülüşün ömre bedeldir… Ne olur yar izin ver, gülüşüne ekleneyim bir kere… Ben seni özledikçe gül-e-me-sem-de… Sen bana inat, hadi gülümse..!
Anasayfa 
